“Ik voel me niet goed in mijn vel” zei ze heel zachtjes en met veel verdriet in haar stem. “Ik weet niet wat met mij mis is, maar ik voel me niet gelukkig. Er is een stem in mijn hoofd welke zegt dat ik dat zou moeten zijn, ik heb toch alles bereikt in mijn leven, maar ik ben niet gelukkig.”
Ik voelde haar verdriet zo duidelijk aanwezig alsof het werkelijk naast haar in de bank in mijn behandelkamer zat.
Een ding wist ik meteen van haar (en gokte ik nog op veel meer, maar dat doet er niet toe): dat ze in de laatste tijd, zeg gerust jaren vooral in haar hoofd zat. En toen wist ik ook meteen dat ze zich al veel te lang door de grootste leugen van het bestaan van de mens liet leiden.
Wat de leugen is heb ik aan haar verteld en vertel ik het ook heel graag aan jou wat later in deze mail. Dus blijf lezen.
Maar daarvoor heb ik een vraag voor je: Wat heb jij nodig om jezelf gelukkig te voelen? Wat is onmisbaar voor jouw geluk? Denk erover even na. Neem de tijd en schrijf het op.
Heb je het gedaan? Dan gaan we verder.
Twee mogelijkheden zijn er: of je schreef niets op, omdat je niets kon bedenken waar je nu werkelijk gelukkig van kan worden. Of je schreef in de trant van: kinderen zien opgroeien, als het goed gaat met je kinderen dan ben je gelukkig, of als je iets voor elkaar krijgt op het werk, of als je een leuk kledingstuk of gadget op de kop tikt, of na een feestje, of als je naar de kapper bent geweest. Toch?
Het maakt niet uit wat je antwoord op de vraag is – 95% de kans dat je net als mijn klant last hebt van een begoocheling. Laat mij maar voor je, net als ik het voor mijn klant deed, onthullen hoe het zit met die leugen rondom geluk.
Er is geen groot probleem hier maar wel is er sprake van een denkfoutje. En denken doen we met ons hoofd en dat is ook een dingetje. Het hoofd voelt niet, maar door zijn denken zorgt er vaak voor dat we zelf ook niets kunnen voelen.
Dus terug naar de denkfout.
Je geest is instrumenteel in je overleven. Door alles wat hij door je hele leven had geleerd zet je geest in om je in leven te houden. Wat aardig van hem. We zouden eigenlijk ons geest zeer dankbaar moeten zijn.
Om je uit gevaar te houden moet je geest continue uitkijken naar gevaar, dus maakt hij zich alert op de buitenwereld. Je geest is een topanalist, hij houdt het verschil tussen jou en de buitenwereld constant in de gaten. Je geest zorgt voor je door je te helpen jezelf te voorzien met alles wat je nodig hebt. Denk aan eten, dak boven je hoofd, baan, contacten. Daar gebruikt hij je doelgerichtheid voor. En door heel goed beseffen wat verlies is behoudt je geest je van alles wat onveilig is. Zo ontstaat noodzakelijk angst. Met al dit ben je dus aardig in leven gehouden in de westerse maatschappij, klopt toch?
En nu wordt het interessant. Hier komt dat denkfoutje. Je geest identificeert (verwart?) overleven met geluk. En zo doende zet hij de basis neer voor je verkeerde verwachtingen over geluk. Namelijk:
- dat geluk aan een voorwaarde vast zit en
- dat je het van buiten jezelf haalt.
Je geest neemt aan dat je voor geluk dingen moet bezitten en dat je ze buiten jezelf vandaan moet halen.
Denk hier even over na.
Het is nogal een inzicht.
En bekijk nu je antwoorden op mijn vraag over je geluk. Zijn je geluksmomenten afhankelijk van iets? En komt dat iets van buiten jezelf?
Ik heb mijn klant haarfijn laten voelen hoe het andere, echte geluk voelt. Ik liet haar ervaren en heb haar geleerd hoe ze dat elk moment van haar leven opnieuw en zelfs op “commando” kon ervaren.
Toen zag ik de mooiste verandering in haar gebeuren. Het licht in haar ging aan en ze vloog als ware uit mijn behandelkamer.
Herken je jezelf hierin? Wil je ook ervaren hoe jouw geluk voelt? Wil je ook weten hoe je die altijd en overal kan voelen?
Dan zal ik met je een keer bellen om eens te kijken of je ook voortaan je vaker onvoorwaardelijk gelukkig kan voelen. Ga voor een afspraak naar hier.
